Επειδή τα ‘χω πάρει λίγο αυτό το διάστημα θα παραμιλήσω λίγο…
Ασχολούμαι με τα κοινά -ποικιλοτρόπως- από τότε που γεννήθηκα (…εντάξει λίγο αργότερα…), όμως η πολιτική με τη σημερινή της έννοια μου είναι παντελώς αδιάφορη.
Έβαλα υποψηφιότητα με την Πρωτοβουλία και δεν ήξερα ότι το Μπουτάρη τον λένε Γιάννη! (απίστευτο;)
Είχα δώσει βιογραφικό υπογράφοντας “ενεργός πολίτης” το οποίο βέβαια διαγράφηκε κατά τη δημοσίευση για ευνόητους λόγους…. (Απλά δεν είχα προσέξει ότι υπάρχει ψηφοδέλτιο μ’ αυτή την ονομασία…)
Δε ξέρω καμία παράξενη χρονολογία συσχετισμών κομμάτων και πολιτικών και η μόνη σχέση που έχω με τα κόμματα είναι τα μηνύματα που μου στέλνουν επειδή είμαι στις λίστες τους (…τόσο κατάλαβαν!)
Μου είναι αδιάφοροι οι τίτλοι χωρίς περιεχόμενο (έχω στοκ) και δυσκολεύουν τη μετάφραση του βιογραφικού μου. (ε, ναι! στα ελληνικά ένα βιογραφικό είναι άχρηστο…)
ΟΜΩΣ! Εντελώς λάθος κάποιοι πιστεύουν ότι κάνω ψυχοθεραπεία οργανώνοντας δράσεις, φυτεύσεις κλπ. Καλώς ή κακώς δεν έχω κανένα ψυχολογικό πρόβλημα, σε βαθμό μάλιστα που ενοχλώ.
Όλες μου οι προσπάθειες γίνονται επειδή δε μου αρέσει να ζω στη μιζέρια που χάραξαν οι άλλοι. Το χρόνο που αφιερώνω στα κοινά ευχαρίστως θα τον αφιέρωνα στην προσωπική μου ζωή ακόμη και….για να ρεμβάζω…
Αν το περιβάλλον μας ήταν όμορφο και περιποιημένο δε θα έκανα τίποτε. Ναι, τίποτε!
Γιατί τα λέω; γιατί έτσι!
